««Առավոտ» թերթը գրում է․
Ինչպես, ինչ չափանիշներով են մարդիկ Հայաստանում նշանակվում պաշտոնների: «Պաշտոնական» ձեւակերպումը հնչում է այսպես՝ նշանակվում են քաղաքական թիմի անդամները, այսինքն՝ ենթադրաբար, մարդիկ, որոնք կիսում են այդ թիմի «իդեալները»: Իրական պատճառը նույնպես հայտնի է՝ ամենակարեւորը առաջին դեմքին հավատարիմ լինելն է:
Բոլոր դեպքերում «քաղաքական թիմի անդամ լինելը» սոլիդ եւ համոզիչ է հնչում, եթե խոսքն, ասենք, նախարարների մասին է: Ընդ որում, բարեբախտաբար, երկու փոխվարչապետերը կամ արդարադատության ներկայիս նախարարը որպես քաղաքական թիմի անդամներ չեն ընկալվում, որովհետեւ պարտադրված չեն հնչեցնել իշխանության քարոզչական թեզերը «նախկինների» մասին:
Մյուս կողմից, Մարդու իրավունքների պաշտպանը, ԲԴԽ նախագահը, ԿԸՀ նախագահը, ՍԴ դատավորը քաղաքական թիմի անդամ ՉՊԻՏԻ ԼԻՆԵՆ: Դրանք այնպիսի պաշտոններ են, որոնք պահանջում են քաղաքական կատարյալ չեզոքություն: Չի կարող վարչապետի նախկին ստորադասը եւ իշխող խմբակցության նախկին պատգամավորն անկողմնակալ լինել՝ կազմակերպելով տարբեր մակարդակի ընտրություններ: Չի կարող «նախկինների» հանդեպ «մուռ ունեցող» եւ մինչ այդ տվյալ խնդրին բազմաթիվ ելույթներ նվիրած ԲԴԽ նախագահը անաչառ որոշումներ ընդունել՝ դատավորների լիազորությունները դադարեցնելու մասին: Չի կարող քաղաքական գործի («մարտի 1-ի») կողմ հանդիսացող փաստաբանը լինել ՍԴ լիարժեք դատավոր:
Մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում