Բերձորի միջանցքի փակումը ռազմաքաղաքական քայլ է՝ ուղղված Հայաստանի եւ Արցախի դեմ։ Թուրք-ադրբեջանական տանդեմի երկու բռնապետ ղեկավարները ցանկանում են Արցախից ու Հայաստանից կրկին ու կրկին կորզումներ անել՝ տարածքային կորզումներ։ Եթե մի պահ այնքան միամիտ լինենք, որ հավատանք թյուրքական բնապահպանական սիրուն, ապա պետք է, չէ՞, հարցեր ծագեն, թե ինչու է Ադրբեջանում Թուրքիայի դեսպան Ջահիթ Բաղջը գնացել Արցախը Հայաստանին կապող միակ ճանապարհի այն հատվածը, որ փակել են ադրբեջանցիները (թուրք դիվանագետն ինքն է թվիթերում գրառում արել եւ լուսանկարներ հրապարակել)։
Թշնամու գործողությունների հետեւանքով արդեն 11 օր, ըստ տեղեկատվական շտաբի, Արցախի մեր 120 հազար հայրենակիցները հայտնվել են ճգնաժամի մեջ, որից 30 հազարը երեխաներ են, 1100 քաղաքացի, որից 270-ը՝ անչափահաս, ճանապարհի արգելափակման հետեւանքով տուն վերադառնալու հնարավորություն չունեն: Արցախի բժշկական հաստատությունների վերակենդանացման բաժանմունքներում գտնվող առողջական լուրջ խնդիրներ ունեցող ավելի քան երկու տասնյակ հիվանդներ, որոնցից 13-ը երեխաներ են, Հայաստան անհապաղ տեղափոխման կարիք ունեն: 350 հիվանդներ չեն կարողանում բուժում ստանալ Հայաստանում: Արցախում ժամանակավորապես դադարեցվել են բոլոր պլանային վիրահատությունները: Հայաստանից ամեն օր 400 տոննա սննդամթերք ու դեղորայք հնարավոր չի լինում հասցնել Արցախ: Տրանսպորտային ամբողջական շրջափակումը սպառնում է սննդի, դեղորայքի եւ վառելիքի պակասով:
Իսկը «բնապահպանի» ձեռագիր է՝ սպանած կենդանիների մուշտակ կրել, աղավնի սպանել, հիվանդներին թողնել առանց վիրահատության թողնել, տարեցներին ու երեխաներին՝ առանց սննդի եւն։ Սա ոչ միայն «բնապահպանի», այլեւ «խաղաղասեր» «բնապահպանի» ձեռագիր է՝ թշնամական կողմից ներդրված հատուկ ծառայության «բնապահպանի» գործելաոճ։ Մեր հանրության լայն շերտերի համար ավելի ընկալելի դարձնելու համար Արցախի եւ Հայաստանի դեմ թշնամու նպատակները՝ ասածը զուգորդենք որոշ իրադարձություններով։
Մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում