Անկանխիկ առեւտուրն ամբողջ աշխարհում է տարածված, ու Հայաստանում էլ միգուցե ճիշտ է դրան նպաստելը: Սակայն պետք է հաշվի առնվեն տեղական առանձնահատկությունները եւ մարդկանց գնողունակության սահմանը:
Դիցուք՝ թոշակառուներին հրամցվող անկանխիկ առեւտրից որոշ տոկոս վերադարձնելու խայծը իրեն չի արդարացնում, քանի որ միջին թոշակն այն աստիճանի փոքր է, որ եթե թոշակառուն ընկնի խոստացվող թակարդային պանրի, այսինքն՝ անկանխիկ եղանակով առեւտրի ծախսի տասը տոկոսի չափով վերադարձի հետեւից, ապա թոշակը ավելի թանկ գնումների վրա կծախսի, ու այդ վերադարձը ավելի քիչ կլինի, քան խանութների թանկ սննդամթերքի վրա հավելյալ ծախսն է լինելու:
Ու դուրս կգա, որ պետությունը լուծում է երկու խնդիր՝ բանկերի շրջանառության ու դիվերսիֆիկացիայի եւ սուպերմարկետներում առեւտրի աշխուժացման, միգուցե նաեւ՝ չֆիքսված ՀԴՄ-ների բացահայտման: Բայց ո՛չ թոշակառուի համար մի բան ավելացնելու՝ հայտարարվող ու փողհարվող նպատակի խնդիրը:
Մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում