Գյուղի երիտասարդներն արտերկրից վերադարձել են ու հերթապահում են սահմանին․«Հրապարակ»

Սահմանամերձ Չինարիի ղեկավարը պատմում է, որ գյուղի ամենաերիտասարդից մինչեւ ամենատարեց բնակիչը սեպտեմբերի 14-ին բահը ձեռքին մասնակցել են ինժեներական աշխատանքներին՝ ամեն օր գյուղի բնակիչներից ամենաքիչը հիսուն հոգի է մասնակցել պաշտպանական գծերի կառուցման գործին։ «Ահել-ջահել՝ ով կարող է, եթե չի կարողանում զենք բռնել, կարող է, չէ՞, բահ բռնել»,- նկատում է նա։

Պաշտպանական գծերի կառուցմանը թշնամին խոչընդոտելու փորձ էլ չի արել, ու, ինչպես Չինարիի ղեկավարն է նկատում, ադրբեջանցիներն իրենցից վախենում են։ Սեպտեմբերի 13-ին ընդառաջ ադրբեջանցիների կողմում իրենք զորակազմի ավելացումներ, կուտակումներ նկատել են, սակայն վերջին մի քանի օրը իրավիճակը խաղաղվել է։

Սեպտեմբերի 13-ին թշնամական զորքերի կուտակումներ նկատվել են նաեւ Տավուշի մարզի Մովսես գյուղի դիմաց՝ թշնամու բնագծերում։

Մովսեսի բնակիչներն էլ են մասնակցում գյուղի շուրջ պաշտպանական բնագծերի կառուցմանը, վերանորոգմանը։ Գյուղի տները թշնամու բնագծից 300-400 մետր հեռավորության վրա են գտնվում։

Մովսես վարչական շրջանի ղեկավարը շեշտում է, որ վտանգ միշտ կա, գյուղի բնակիչներն էլ միշտ վտանգի տակ են, սակայն մարդիկ կարծես արդեն սովորել են այս իրավիճակին՝ ադապտացվել են։

Սեպտեմբերի եռօրյա պատերազմի օրերին, օրինակ, ռուսաստանաբնակ մովսեսցիներն օգնություն են ուղարկել գյուղ, սննդով, ծխախոտով, սուրճով են ապահովել՝ նույնիսկ եթե դրա կարիքը չկա։ «Մոտավորապես 300-400 հազար դրամի օգնություն են տվել 16 պոստի։ Երբ որ լարվածություն է լինում, ամբողջ գյուղը կանգնում է՝ սկսում են խրամատները մաքրել ու պատրաստել»,- շեշտում է Պապյանը։

Ավելի մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։