Խորհրդարանի տարբեր քաղաքական ուժեր ներկայացնող բազմաթիվ պատգամավորների կողմից ամոթալի որակված այս համաժողովի անցկացումը չպետք է ծառայի Ադրբեջանի ավտորիտար, արատավոր և կոռումպացված վարչակարգի պաշտպանությանը, ոչ էլ խրախուսի դրա ծավալապաշտական և ապակայունացնող մտադրությունների իրականացումը:
Le Figaro պարբերականը հրապարակել է քաղաքական ամենատարբեր շրջանակներ ներկայացնող՝ ֆրանսիացի շուրջ երեք տասնյակ գործիչների հավաքական ուղերձը, որով նրանք դատապարտում են Ֆրանսիայի մասնակցությունը Բաքվում կայանալիք COP29-ին և պահանջում անհապաղ և անվերապահ ազատ արձակել հայ պատանդներին Մենք՝ այս պահանջագիրն ստորագրողներս կոչ ենք անում կառավարությանը՝ աջակցելու նոյեմբերի 11-ին Բաքվում մեկնարկող COP29-ի բոյկոտի գործողություններին։
Խորհրդարանի տարբեր քաղաքական ուժեր ներկայացնող բազմաթիվ պատգամավորների կողմից ամոթալի որակված այս համաժողովի անցկացումը չպետք է ծառայի Ադրբեջանի ավտորիտար, արատավոր և կոռումպացված վարչակարգի պաշտպանությանը, ոչ էլ խրախուսի դրա ծավալապաշտական և ապակայունացնող մտադրությունների իրականացումը: Բնապահպանական այս նախաձեռնության անցկացման ժամկետի մոտենալուն զուգընթաց, այս պետության իշխանությունները շարունակում են կոշտացնել իրենց տոնայնությունը ինչպես ներքին ընդդիմության, այնպես էլ հարևան Հայաստանի նկատմամբ, որը ենթարկվում է իր ամբողջականությանն ուղղված սպառնալիքների ուժգնացմանը:
Այդ մասին են վկայում Human Rights Watch և Freedom Now կազմակերպությունների զեկույցները, որոնք հոկտեմբերի 8-ին դատապարտել են ադրբեջանական իշխանությունների ջանքերը՝ միտված «քաղաքացիական հասարակության ոչնչացմանը»։ Դրա մասին է վկայում նաև Իլհամ Ալիևի մոտեցումը, որը 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի զինադադարի համաձայնագրի բոլոր կետերը մեկ առ մեկ ծաղրի ենթարկելուց, ինչպես նաև 2023 թվականի սեպտեմբերին Լեռնային Ղարաբաղի դեմ էթնիկ զտումներ իրականացնելուց հետո շարունակում է անընդհատ բարձրացնել իր պահանջների մակարդակը խաղաղության պայմանագրի ստորագրման համար։
Այսպիսով, Ադրբեջանի իշխանություններին դրական լույսի ներքո ներկայացնելու փոխարեն COP29-ը, ընդհակառակը, կարծես ի ցույց է դնում նրանց բոլոր իրավախախտումները:
Այս համատեքստում, այս կոչը ստորագրողներն իրենց զարմանքն են արտահայտում Ֆրանսիայի կառավարության որոշման նկատմամբ՝ պատվիրակելու բնապահպանության նախարար Անյես Պանյե-Ռյունաշեին՝ Բաքվում Ֆրանսիայի կառավարությունը ներկայացնելու համար: Հատկապես, եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ երկու ֆրանսիացիներ շարունակում են անհիմն կալանավորված մնալ այդ երկրում, իսկ Ֆրանսիայի արտաքին գործերի նախարարությունն իր կայքում սույն թվականի սեպտեմբերի 4-ին զգուշացում է հրապարակել՝ Ֆրանսիայի քաղաքացիներին խորհուրդ չտալով մեկնել Ադրբեջան:
COP29-ում ներկայացված լինելու այս որոշումը առավել վիճելի է՝ հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ Human Rights Watch հասարակական կազմակերպությունը ս.թ. հոկտեմբերի 10-ին բացահայտել է, որ Ադրբեջանի կառավարության և ՄԱԿ-ի Կլիմայի փոփոխության մասին շրջանակային կոնվենցիայի միջև 2024 թվականի օգոստոսին կնքված համաձայնագիրը «լի է նշանակալի բացերով և երկիմաստություններով»՝ նպատակ ունենալով պարտադրել մասնակիցներին «հարգել Ադրբեջանի օրենքները» և չմիջամտել երկրի «ներքին գործերին»: Այս ամենը մասնակից երկրներին կստիպի մեղսակից լռություն պահպանել մի պետության իրավական չարաշահումների վերաբերյալ, որը մշտապես հայտնվում է մարդու իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվող հասարակական կազմակերպությունների բոլոր վարկանիշային ցուցակների վերջին հորիզոնականներում:
Հնարավո՞ր է արդյոք լրջորեն խոսել բնապահպանության մասին՝ անտեսելով համաժողովի անցկացման վայրից մի քանի հարյուր մետր հեռավորության վրա անհիմն ու կամայական կալանքի տակ պահվող և խոշտանգման ենթարկվող բոլոր քաղբանտարկյալների (այդ թվում՝ մարդասեր բարերար Ռուբեն Վարդանյանի և ևս 22 հայ պատանդների) կոչերը։ Այս կոչը ստորագրողները դրան չեն հավատում։
Ընդհակառակը, նրանք կառավարությանը հորդորում են խիստ ազդանշան ուղարկել Ալիևի ռեժիմին՝ բոյկոտելով COP29-ը և գլխավորելով միջազգային արշավը՝ պահանջելու անհապաղ և անվերապահ ազատ արձակել հայ պատանդներին, ինչպես նաև ապահովելու Լեռնային Ղարաբաղի 120.000 փախստականների անվտանգ վերադարձի իրավունքը` ի կատար ածելով Արդարադատության միջազգային դատարանի որոշումը և հարգելու Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը, քանի որ այդ երկրի ավելի քան 200 կմ² տարածքն առ այսօր գտնվում է Ադրբեջանի ռազմական օկուպացիայի տակ։
Կոչը ստորագրել են.
Անն Իդալգո, Փարիզի քաղաքապետ (Սոցիալիստական կուսակցություն);
Այդա Հադիզադե, Վալ դ’Ուազից ընտրված պատգամավոր (Սոցիալիստական կուսակցություն);
Շառլ դը Կուրսոն, Մառնից ընտրված պատգամավոր (Ցենտրիստներ՝ նոր կենտրոն);
Քրիստին Պիրես Բոն, Պույ-դը-Դոմից ընտրված պատգամավոր (Սոցիալիստական կուսակցություն);
Կլոդ Կերն, Բա-Ռենի սենատոր (Դեմոկրատների և Անկախների միություն -UDI);
Էլիզա Մարտեն, Իզերից ընտրված պատգամավոր (Չհանձնվող Ֆրանսիա -LFI);
Էմանուել Գրեգուար, Փարիզի 7-րդ ընտրատարածքի պատգամավոր (Սոցիալիստական կուսակցություն);
Ֆրանսուա-Գզավյե Բելամի, Եվրախորհրդարանի պատգամավոր (Հանրապետականներ – LR);
Իզաբել Սանտյագո, Վալ-դը-Մարնից ընտրված պատգամավոր (Սոցիալիստական կուսակցություն);
Լորան Պանիֆուս, Արիեժից ընտրված պատգամավոր (LIOT խումբ);
Լորան Վոքիե, Օտ-Լուարից ընտրված պատգամավոր (Հանրապետականներ – LR);
Մարիան Մաքսիմի, Պույ-դը-Դոմից ընտրված պատգամավոր (Չհանձնվող Ֆրանսիա -LFI);
Մարտին Ֆրոժե, Արիեժից ընտրված պատգամավոր (LIOT խումբ);
Մարտին Վասալ, Էքս-Մարսելի նախագահ;
Միշել Էրբիլյոն, Վալ-դը-Մարնից ընտրված պատգամավոր (Հանրապետականներ – LR);
Օլիվյե Ֆոր, Սեն-է-Մարնից ընտրված պատգամավոր (Սոցիալիստական կուսակցություն);
Պատրիկ Կարամ, Իլ-դը-Ֆրանս շրջանի փոխնախագահ;
Պիեռ Ուզուլիաս, Օ-դը-Սենի սենատոր (Ֆրանսիայի կոմունիստական կուսակցություն), Սենատի փոխնախագահ;
Պիերիկ Կուրբոն, Լուարից ընտրված պատգամավոր (Սոցիալիստական կուսակցություն);
Ռեմի Ֆերո, Փարիզի սենատոր (Սոցիալիստական կուսակցություն);
Ռընո Մյուզըլիե, Հարավի տարածաշրջանի նախագահ;
Ռընե Ռուքե, քաղաքապետի պատվավոր տեղակալ;
Սեբաստիան Դըլոգյու, Բուշ-դյու-Ռոնից ընտրված պատգամավոր (Չհանձնվող Ֆրանսիա -LFI);
Ստեֆան Ռավիե, Բուշ-դյու-Ռոնի սենատոր (Ազգային միավորում – RN);
Սիլվեն Մայար, Փարիզից ընտրված պատգամավոր (Ensemble – Միասին);
Վալերի Բուայե, Բուշ-դյու-Ռոնի սենատոր (Հանրապետականներ – LR);
Վալերի Պեկրես, Իլ-դե-Ֆրանս շրջանի նախագահ;
Յաննիկ Ժադո, Փարիզի սենատոր (Բնապահպաններ):
